sayang wala akong nakuhang picture nung baha. mas masaya sana kung meron :D
anyway, siguro naman alam lahat naten na umulan ng bonggang bongga nung friday ng gabi. kung nakauwi na kayo galing sa office, eskwela, lakwatsa bago pa bumuhos ang ulan, aba ang swerte niyo... isa ako sa mga hindi pinalad. haha...
7pm ng gabi sinundo ako ni chris sa office. nung mga time na yun. walang bakas na bubuhos ang napakalakas na ulan. walang kulog ni kidlat. di din malakas ang hangin at wala din ambon. as in payapa ang langit. dumaan kami saglit sa waltermart para mag CR. saglit lang kami dun. wala pang 20 minutes. pag tapos mag CR sa second floor, dumiretso na kami pababa para makauwi. limang hakbang bago makarating ng pintuan napasigaw ako ng "HALA" sa nakita ko. malakas ang ulan at hindi sha kakayanin ng three-folds naming payong. napag desisyunan naming mag dinner muna..
hinayaan ko munang kumain sa karate kid si chris. halos isang oras din kami dun. since walang bintana sa karate kid, hindi namin alam ang tunay na kalagayan sa labas. biglaan ang bagsak ng ulan, usually sandali lang yon at biglaan din ang hinto niya. kaya inassume namin na tumila na ito.
pero parang walang nagbago. ganun pa rin ang bagsak ng ulan. baha na nga sa harap ng waltermart. dun na namin na realize na hindi agad kami makakauwi dahil madami ng stranded at baha pa ang pasong tamo. medyo matatagalan ang uwi namin. nag text na ako kay papang para lang hindi sha mag worry. pumasok ulit kami sa waltermart at naghanap ng lugar na pwedeng tambayan.
THANK GOD FOR SBUX! haha... dun namin napag desisyunang tumambay. nag coffee kami habang naglalaro ng bookworm adventures. i wouldn't mind kung tumambay ako ng matagal doon. dala ko naman si lougee (laptop) at meron akong coffee. kaya lang ang ispongha, kelangan ng umuwi. kaya ng maubos namin si capuccino, lumabas na kami kahit pa alam naming baha pa rin at madami pa din stranded.
nung nakakita kami ng jeep na pwede naming sakyan, talagang nakipag tulakan kami para makasakay. naknampucha mei lalaki tinutulak ako palabas ng jeep para makasakay sha. haha... magpapatalo ba naman ako? tinisod ko sha. sayang at hindi sha sumayad sa sahig. nakasakay naman kami ni chris ng jeep at doon nakita namin na magmula waltermart hanggang sa buendia, lubog sa baha ang pasong tamo.
madami kaming nakasalubong na mga sasakyan at motorsiklo na namatayan ng makina sa gitna ng baha. dahan dahang binaybay ni manong jeepyney driver ang bahang pasong tamo kaya naman we survived! lol.. dami din namin nakitang mga taong stranded sa mei MCS, herrera, dela rosa, hanggang sa pagtawid ng buendia. grabe talaga!
mabuti nalang at pagbaba namin ng PRC eh hindi na mahirap sumakay ng jeep byaheng bukid. wala na din kaming nadaanang baha nun. nakauwi kami ng maayos. yey! :)
anyway, siguro naman alam lahat naten na umulan ng bonggang bongga nung friday ng gabi. kung nakauwi na kayo galing sa office, eskwela, lakwatsa bago pa bumuhos ang ulan, aba ang swerte niyo... isa ako sa mga hindi pinalad. haha...
7pm ng gabi sinundo ako ni chris sa office. nung mga time na yun. walang bakas na bubuhos ang napakalakas na ulan. walang kulog ni kidlat. di din malakas ang hangin at wala din ambon. as in payapa ang langit. dumaan kami saglit sa waltermart para mag CR. saglit lang kami dun. wala pang 20 minutes. pag tapos mag CR sa second floor, dumiretso na kami pababa para makauwi. limang hakbang bago makarating ng pintuan napasigaw ako ng "HALA" sa nakita ko. malakas ang ulan at hindi sha kakayanin ng three-folds naming payong. napag desisyunan naming mag dinner muna..
hinayaan ko munang kumain sa karate kid si chris. halos isang oras din kami dun. since walang bintana sa karate kid, hindi namin alam ang tunay na kalagayan sa labas. biglaan ang bagsak ng ulan, usually sandali lang yon at biglaan din ang hinto niya. kaya inassume namin na tumila na ito.
pero parang walang nagbago. ganun pa rin ang bagsak ng ulan. baha na nga sa harap ng waltermart. dun na namin na realize na hindi agad kami makakauwi dahil madami ng stranded at baha pa ang pasong tamo. medyo matatagalan ang uwi namin. nag text na ako kay papang para lang hindi sha mag worry. pumasok ulit kami sa waltermart at naghanap ng lugar na pwedeng tambayan.
THANK GOD FOR SBUX! haha... dun namin napag desisyunang tumambay. nag coffee kami habang naglalaro ng bookworm adventures. i wouldn't mind kung tumambay ako ng matagal doon. dala ko naman si lougee (laptop) at meron akong coffee. kaya lang ang ispongha, kelangan ng umuwi. kaya ng maubos namin si capuccino, lumabas na kami kahit pa alam naming baha pa rin at madami pa din stranded.
nung nakakita kami ng jeep na pwede naming sakyan, talagang nakipag tulakan kami para makasakay. naknampucha mei lalaki tinutulak ako palabas ng jeep para makasakay sha. haha... magpapatalo ba naman ako? tinisod ko sha. sayang at hindi sha sumayad sa sahig. nakasakay naman kami ni chris ng jeep at doon nakita namin na magmula waltermart hanggang sa buendia, lubog sa baha ang pasong tamo.
madami kaming nakasalubong na mga sasakyan at motorsiklo na namatayan ng makina sa gitna ng baha. dahan dahang binaybay ni manong jeepyney driver ang bahang pasong tamo kaya naman we survived! lol.. dami din namin nakitang mga taong stranded sa mei MCS, herrera, dela rosa, hanggang sa pagtawid ng buendia. grabe talaga!
mabuti nalang at pagbaba namin ng PRC eh hindi na mahirap sumakay ng jeep byaheng bukid. wala na din kaming nadaanang baha nun. nakauwi kami ng maayos. yey! :)
No comments:
Post a Comment